مهرزاد کوچولوی ما

عزیزم امروز شما دقیقا 14 ماه ونیمه هستی ومن روزی هزار بار خدا رو شکر می کنم که تو رو دارمو به خودم به خاطر داشتن تو می بالم وفکر می کنم بزرگترین چیزی که خدا تا به امروز بهم  داده وجود شماست. هزار بار دوست دارم ،عاشقتم .با هر خنده ات شاد میشم وبرای همه اونایی که از این نعمت محروم ان دعا می کنم.شما روز به روز داری چیزای جدید تری یاد می گیری وبا کارات دل نه تنها من بلکه هر کسی که می بینت می بری. . حالا میخوام چند تا از شیرین کاریاو کلمه هایی که میگی رو البته تا جایی که الان یادمه بگم.بیه یعنی بله رو می گی مثلا وقتی برات شعر عمو زنجیر باف می خونم بعد از من می گی بیه.یا با طرف مقابلت دست میدی وسرت رو بالا وپایین می بری ومی گی یایا یعنی ...

داستان از اینجا شروع شد که مامانی دلش برای بابا بزرگ یعنی بابا بزرگ من تنگ میشه ووقتی می فهمه که بد جوری سر ما خورده میره عیادت وبعد خودش سرما می خوره وبعد هم شما وبعدش من وروزبه وشنبه 25 آذر بود که بردمت دکتروبازم داروهای تکرای دفعه قبل .دیگه فکرشئ بکن هر سه تاییمون مریض ومنم که باید از شما گرستاری می کردم خیلی سخت بود البته ناراحتی وسرفه های تو رو که می دیدم از همه چی سختتر بود وبینی ت کیپ می شد وشبا نمی تونستی شیر بخوری وگریه می کردی و دوباره از غذا افتادی ومن هی حرص می خوردم که شما بازم ضعیف می شی .به خدا خیلی مراقبم که سر ما نخوری ولی هوا سرد شده وآلودگی هوا هم که این روززا بیداد می کنه ومدارس  رو تعطیل کرده بودن.کاریش نمیشه کرد ای...

چهارشنبه هفته پیش بود که من وشما خونه تنها بودیم ،تصمیم گرفتم با هم بریم حموم.از اون جایی که هر دومون تازه سرما خوردگیمون بهتر شده بود سعی کردم زیر در حموم رو بپوشونم تا باد سردی به شما نخوره وآب گرم هم دایم باز بود . هر دومون رو شستم ورفتیم بیرون سریع لباس برات پوشوندم وبا سشوار موهات خشک کردم وبعد شیر بهت دادم وشما خوابیدی ولی بعدش وقتی داشتم ناهار می خوردم کم کم سر درد گرفتم .یواش یواش حالم بدتر شد تا به گلاب به روتون  هم رسید .که زنگ زدم باابیی از سر کار اومد ومامانی ودایی مهدی هم اومدن وبعد در مانگاه وامپول وسرم واینا .خدا خیلی بهمون رحم کرد که شما چیزیت نشد.تا روز بعدش هم یه جورایی ضعیف شده بودم ولی الان خیلی خوبم عزیزم ولی دیگه م...